domingo, 12 de septiembre de 2010

Sutileza no ar!

...como se virasse a esquina e .
Respiraçao para. Encanto e euforia com a beleza se depara.

O que fazer aí?
Sua imagem impactou.Entrou porta a dentro dos meus olhos.

Afasto, afasto!


Respiro, me componho, busco sair um pouco do estado de encanto, do sonho.
Respiro.
Aí algo acontece.
Ela se intimida e se esconde, será?
Isto ta mais pra um charme, uma sutileza.
Fingir que nao é esta plenitude.
Beleza se cobre.Véo de nuvens.


Aí, uma pérola lateral brilha!
Será que é uma pérola, uma estrela, ou um rubí?
Sera que é algo que estava com ela?
Um colar, um brinco ou um pingente?


Sei que retomo meu estado,
Ainda parado expresso, que linda!
Luna Mora! Luna Mora!

Maneira decotada de vestir.
Sutil, provocante, fragil.
Permite que a imaginaçao voe,
E longe...


A luz se apagando,
As cores se modificando,
O rubor da natureza revela que ela me chama!
A contemplar junto a noite, sua nudez e sensualidade!


FÉ 12-09-10- Siteges

1 comentario:

Monjelita dijo...

Tu te delitas con su presencia, y ella con tus palabras, una buena conjunción.